tag:blogger.com,1999:blog-62343739114059903642024-02-29T19:00:47.067-03:00Os tempos pós-modernos...Mariangela Venashttp://www.blogger.com/profile/11714182352022504721noreply@blogger.comBlogger60125tag:blogger.com,1999:blog-6234373911405990364.post-70575817068142450192024-02-29T19:00:00.001-03:002024-02-29T19:00:14.638-03:00A Lista - Oswaldo Montenegro <p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 12pt;"><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Há alguns dias venho pensando na música A lista do Oswaldo Montenegro... Talvez esteja me fazendo as perguntas que a música sugere. Há silêncio no meu coração, momento bom para essas respostas. Suponho...</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 12pt;"><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">A vida é movimento e acredito que de tempos em tempos precisamos pensar no que deixamos para trás.... Será que há espaço para recuperar? Será que é só seguir em frente?<br /><br />Sei que andam nos vendendo a ideia que a vida é aceleração e performance, mas... quantos lutos você engoliu com um bom naco de torta? Com uma dose a mais do drink da moda? Com um vestido novo?</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 12pt;"><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Que respostas você daria para essas perguntas? Não vale mentir... Sua alma sabe os caminhos percorridos quando você está fora dos "holofotes" das redes sociais.</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 12pt;"><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Coragem!!! Escolha uma pergunta e me responda nos comentários...</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 12pt;"><span style="color: #2a2a2a; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Faça uma
lista de grandes amigos<br />
Quem você mais via há dez anos atrás<br />
Quantos você ainda vê todo dia<br />
Quantos você já não encontra mais</span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 12pt;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><span style="color: #2a2a2a; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Faça uma
lista dos sonhos que tinha<br />
Quantos você desistiu de sonhar!<br /></span><p></p><p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 12pt;"><span style="color: #2a2a2a; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">
Quantos amores jurados pra sempre<br />
Quantos você conseguiu preservar<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 12pt;"><span style="color: #2a2a2a; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Aonde você
ainda se reconhece<br />
Na foto passada ou no espelho de agora?<br />
Hoje é do jeito que achou que seria<br />
Quantos amigos você jogou fora?<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 12pt;"><span style="color: #2a2a2a; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Quantos
mistérios que você sondava<br />
Quantos você conseguiu entender?<br />
Quantos segredos que você guardava<br />
Hoje são bobos ninguém quer saber?<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 12pt;"><span style="color: #2a2a2a; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Quantas
mentiras você condenava?<br />
Quantas você teve que cometer?<br />
Quantos defeitos sanados com o tempo<br />
Eram o melhor que havia em você?<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 12pt;"><span style="color: #2a2a2a; font-size: 12pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Quantas
canções que você não cantava<br />
Hoje assovia pra sobreviver?<br />
Quantas pessoas que você amava<br />
Hoje acredita que amam você?<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 12pt;"><span style="color: #2a2a2a; font-size: 12pt; letter-spacing: -0.05pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 12pt;"><span style="color: #2a2a2a; font-size: 12pt; letter-spacing: -0.05pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Composição: Oswaldo Montenegro<o:p></o:p></span></p>Mariangela Venashttp://www.blogger.com/profile/11714182352022504721noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6234373911405990364.post-3271675167381721922023-12-30T19:27:00.001-03:002023-12-30T19:29:03.327-03:00Meu livro!<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWWkTXjkMUDpNPsck5aLGwt63EDrYCKE2KUskLyLloNcviSRHgQV25XSVkP4hYdluXqYGjyhwNI2KHpu9ndXf49dyMhzXITS_ntdHv2RKDxx9-tihQ3Sj7LodWoqXW_5_LiUCp505kGXHQGga4vm_tHWfG9vaqZHczDU_tERgJ-05BmP7eCcHq9NS2tTmH/s1280/Imagem%20do%20WhatsApp%20de%202023-12-28%20%C3%A0(s)%2020.27.02_e74dc7c8.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: medium;"><img border="0" data-original-height="853" data-original-width="1280" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWWkTXjkMUDpNPsck5aLGwt63EDrYCKE2KUskLyLloNcviSRHgQV25XSVkP4hYdluXqYGjyhwNI2KHpu9ndXf49dyMhzXITS_ntdHv2RKDxx9-tihQ3Sj7LodWoqXW_5_LiUCp505kGXHQGga4vm_tHWfG9vaqZHczDU_tERgJ-05BmP7eCcHq9NS2tTmH/w400-h266/Imagem%20do%20WhatsApp%20de%202023-12-28%20%C3%A0(s)%2020.27.02_e74dc7c8.jpg" width="400" /></span></a></div><span style="font-size: medium;"><br /></span><p></p><p><span style="font-size: medium;"><span style="font-family: Calibri;">Em agosto de 2022 finalizei uma especialização em Transtornos Alimentares na PUC-RIO. Um tema que venho estudando há alguns anos. </span><span style="font-family: Calibri;">Quando comecei a especialização não imaginava que viveria tempos tão difíceis na minha vida pessoal. Perdi pessoas queridas.</span></span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Trabalhar e estudar foram portos seguros que encontrei para atravessar o mar revolto daqueles tempos.</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Por isso tornou-se tão importante transformar o trabalho final da especialização em um livro. Já era um sonho antigo... Um sonho sonhado por mim e, também, por minha mãe.</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"></span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Freud diz que é preciso trabalhar o luto.... E foi o que eu fiz...</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Quando escrevemos, ainda que em um texto acadêmico, deixamos "respingos" de nós por onde a caneta passa. Sim, ainda escrevo no modo tradicional... Faço anotações em pedaços de papel quando me vem uma ideia que parece boa para desenvolver. Faço registros em cadernos e também nos livros que leio para respaldar meu texto. Depois vou costurando tudo ... Pedacinho por pedacinho.</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Dedico esse livro a minha avó materna, porque sempre esteve comigo. Especialmente quando sua filha, minha mãe, partiu tão precocemente. </span><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Ela me ensinou que nordeste e sudeste se encontram na estrada do coração. A ditância era apenas geográfica.</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Esse livro fala da Hope, uma personagem que encarna várias meninas e mulheres que encontrei ao longo da vida. Tanto no espaço profissional, como no pessoal.</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Mulheres e meninas que travaram batalhas internas para não sucumbir aos desafios de um ambiente de desalento.</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">A pressão sobre o corpo feminino ainda produz muito sofrimento. É doloroso acolher o relato de meninas que estão presas na ditadura de um corpo perfeito. É dor crua, dura, nua. É um desnudar a alma e fazer doer na carne a angústia de não se sentir feliz no corpo que habita. </span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">É apenas um começo. Sinto que há muito mais histórias para contar. Minha mãe me queria escritora. Ah... as mães e seus olhares impregnados de desejos...</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Me sinto grata por toda linhagem de mulheres que marcaram minha vida, mas especialmente a minha filha que modificou profundamente a minha existência. ❤<br /><br /></span></p>Mariangela Venashttp://www.blogger.com/profile/11714182352022504721noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6234373911405990364.post-18833433411495771322023-10-24T11:46:00.000-03:002023-10-24T11:46:34.675-03:00Depressão. Quando a desesperança bate à porta...<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGi4jd7r6goxoTtYyYrGtAthDsFNXlsu6I8tcbxQBjDobFQMx7U_bZZHbKlV5WeiicjnrrJIjwQSSNQxq89PNpxEeRcN8w3YsbDPUhSffUEtD3RpBu14QWVlAOGgT2WYo4CusKvxl-2ghy5W38yeIcAAJyAYAx87XbFHjwIc147kw7wUnaqa6FbqS4nRFp/s1599/foto%20livro%2024-10.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1599" data-original-width="899" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGi4jd7r6goxoTtYyYrGtAthDsFNXlsu6I8tcbxQBjDobFQMx7U_bZZHbKlV5WeiicjnrrJIjwQSSNQxq89PNpxEeRcN8w3YsbDPUhSffUEtD3RpBu14QWVlAOGgT2WYo4CusKvxl-2ghy5W38yeIcAAJyAYAx87XbFHjwIc147kw7wUnaqa6FbqS4nRFp/w225-h324/foto%20livro%2024-10.jpg" width="225" /></a></div><br /><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; color: #111111; font-size: 13.5pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">A foto mostra o livro que estou
lendo atualmente. Depressão é um tema profundo, difícil de discorrer. Avançar
nessa leitura tem me trazido lembranças de pessoas que já estiveram sob os meus
cuidados.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; color: #111111; font-size: 13.5pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Em quase todas eu vi estampado em
seus rostos:</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Desespero<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Desesperança<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; color: #111111; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Desesperação<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; color: #111111; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Desalento<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; color: #111111; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Desânimo<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; color: #111111; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Desolação<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; color: #111111; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Devastação<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; color: #111111; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Desamparo<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; color: #111111; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Dor</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt; line-height: 107%;">Variava a intensidade, naturalmente, porque cada um me trazia
um pedaço de si impregnado com sua história.... Ouvindo essas pessoas percebia que
me questionava intimamente sobre o momento em que o desejo <b>de não ser</b>
foi deflagrado na vida de cada um. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt; line-height: 107%;">A depressão, repito, não é tema fácil. Há de se entender a
partir de diversas abordagens: medicina, psicologia, psicanálise. Mas o que é
importante considerar é que nenhum adoecimento será igual em sintomatologia.
Cada um experimentará a desesperança a partir do que outrora foi vivido. Que
trama ficou enredada no psiquismo desse sujeito? O ambiente do início da sua
vida foi vivido como um porto seguro ou sentia que estava em um barco à deriva?
<span style="color: red;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt; line-height: 107%;">Quantas vezes a depressão já havia batido à porta com
disposição para entrar e fazer morada? Quantos sinais foram dados acerca do
sofrimento e do tormento vivenciado por essa alma que agora parece querer
desistir em definitivo. A separação, a cirurgia da filha, a morte de um ente
querido, a demissão, o fracasso no vestibular, a morte do gatinho. Sem dúvida,
eventos que podem ser traumáticos, mas em alguns casos parecia haver uma
desproporcionalidade no sofrer.... Não era apenas o fato em si, não era aquele
momento especificamente. Algo enganchou em uma estrutura que já apresentava
certa fragilidade, certo comedimento no sorrir, no dançar, no amar, no viver...<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt; line-height: 107%;">Se algo ficou enganchado não adianta puxar com força, é
preciso ter cuidado para que a retirada do gancho não produza mais ranhuras no
tecido já demasiadamente esgarçado.... <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt; line-height: 107%;">É uma vida que chega para mim. Não sei nada sobre sua
história. Não quero arrancar nada a força. O que devo fazer de imediato é
buscar saber onde está sangrando pelo atrito da ponta do gancho. Ofereço minha
escuta.... Muitas vezes o que temos é uma fala vazia, distanciada de si.... Há
dias de choro e lágrimas fartas. Em outros momentos o choro é contido, como se
alguém imperativamente dissesse: Engole o choro! <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt; line-height: 107%;">E eu fico ao lado. Sei que iniciaremos uma longa jornada até
que essa pessoa possa percorrer todos (ou quase todos, ou os possíveis)
caminhos sombrios pelos quais sua alma já enveredou. Até que ela possa se
apropriar da sua história. Tomar para si a vontade de existir. Compreender,
como nos diz o autor do livro, o psicanalista Alexandre Patricio, que:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Lucida Handwriting"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">“Somos um produto dessa
trama de barbantes entrelaçados que, a qualquer momento, pode ser rasgada por
um golpe brutal. O grande detalhe, porém, é aceitar esse fim. Saber que nunca
se é independente. Saber reconhecer que a morte e a perda sempre irão doer.”<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt; line-height: 107%;">E a psicoterapia deverá permitir o trabalho do luto. Do luto
sobre o qual se fala abertamente: o acontecimento específico que levou o
indivíduo para a psicoterapia. E o luto que ficou preso, encapsulado, sem ter
havido espaço para elaboração. <b>Sabia-se</b> do desamparo, do choro, da dor,
mas não foi possível – outrora –<b> sentir</b>. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt; line-height: 107%;">Faz-se necessário abandonar o objeto perdido que, embora
morto, ainda vive como um fantasma a arrastar correntes provocando medo e
apatia. Chega o tempo em que o paciente se torna dono da sua história e pode
seguir adiante com suas dores e encantos. Sim, com as dores, pois é disso que
se trata a vida...<o:p></o:p></span></p>Mariangela Venashttp://www.blogger.com/profile/11714182352022504721noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6234373911405990364.post-12357175373024406132022-12-07T11:11:00.000-03:002022-12-07T11:11:47.271-03:00Vida: Passado, presente e futuro... <p class="MsoNormal" style="margin-left: 36pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18pt;"><span style="font-family: "Wingdings 2"; mso-bidi-font-family: "Wingdings 2"; mso-fareast-font-family: "Wingdings 2";"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font: 7pt "Times New Roman";"><br /></span></span></span></p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSCNNlU3RtXrHePtuUk_VzLT7lhGOqBWEFJ2xlNueIshEuhB3Jt92yJCABijruLCfXUIJwQ5eiwVu3EMl-m95NoN2n7LHLc9ieI810tpdGRX2ed8MRGrclLmS2rQ1JuBMsEUxxzLI42NRR8GhUhBKyUVDKN-b27s0_2pxKEGRxfirUzSfktmUhVMC6fg/s6612/pexels-jordan-benton-1095601.jpg" style="font-family: Calibri; font-size: large; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="4408" data-original-width="6612" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSCNNlU3RtXrHePtuUk_VzLT7lhGOqBWEFJ2xlNueIshEuhB3Jt92yJCABijruLCfXUIJwQ5eiwVu3EMl-m95NoN2n7LHLc9ieI810tpdGRX2ed8MRGrclLmS2rQ1JuBMsEUxxzLI42NRR8GhUhBKyUVDKN-b27s0_2pxKEGRxfirUzSfktmUhVMC6fg/w400-h266/pexels-jordan-benton-1095601.jpg" width="400" /></a><br /><br /><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">No seu livro Em busca de sentido, Viktor Frankl nos convida a refletir sobre o tempo vivido:<br /><br /> “Sem dúvida as pessoas tendem a ver apenas os campos desnudos da transitoriedade, mas ignoram e esquecem os celeiros repletos do passado, em que mantém guardada a colheita das suas vidas: as ações feitas, os amores amados e, não menos importantes, os sofrimentos enfrentados com coragem e dignidade.” </span><br /><div><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><br /></span></div><div><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Quando nascemos carregamos apenas uma certeza: Nosso tempo é finito. Não há negociação acerca desse tempo. Prorrogação de prazo. Vivemos sem saber quando será nosso último suspiro. </span></div><div><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><br /></span></div><div><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Infelizmente tentamos nos esquecer dessa verdade ineroxável. Postergamos tudo ou quase tudo com a infantil ilusão de que temos todo o tempo do mundo.</span></div><div><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><br /></span></div><div><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">A vida se dá no presente. Temos passado e futuro, sem dúvida alguma, mas é no presente que podemos agir. O passsado pode ter deixado marcas duras, indeléveis, mas não devemos paralisar em função dessas marcas. Buscar auxílio profissional pode ser uma maneira de ancorar o futuro na esperança... Secando feridas, estancando sangramentos. Reparando as dores da alma, mas com a consciência de que não é possível um "novo passado", mas é possível um presente com menos angústia e dor. É possível um presente com alegrias, sorrisos, festejos e encantos. </span></div><div><br /></div><div><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Viver é uma aventura incrível!!! Aventure-se!!!!</span></div><div><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><br /></span></div><div><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><br /></span></div><div><span style="font-family: courier;"><span style="font-size: medium;">Crédito imagem: </span><span style="font-size: 12pt;">https://www.pexels.com
, que disponibiliza para acesso público.</span></span><span style="font-size: 12pt;"><br /></span><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><br /></span></div><div><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><br /></span></div><div><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><br /></span></div>Mariangela Venashttp://www.blogger.com/profile/11714182352022504721noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6234373911405990364.post-86072306099079867002022-10-28T10:23:00.001-03:002022-10-28T11:00:26.512-03:00 Amanhã!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNMJ5DNiPCB2_aZ_1W0AmTAQp2w_LGVEFMNJ8S4SQyN1O3T9QAMaz8B5sIBVoEiilTrF0MvWKE46b81HjFCoY5bDlWJNR5l9M8hyEvt73gWZqKdatldiZeIDgE8hYeUaQN_KpBx78x-No1Q8d32IftJuhpVeeh9d1HE4OnWXeruxfY-e4gI-X7MwoAZA/s4000/20221015_094409.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4000" data-original-width="2250" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNMJ5DNiPCB2_aZ_1W0AmTAQp2w_LGVEFMNJ8S4SQyN1O3T9QAMaz8B5sIBVoEiilTrF0MvWKE46b81HjFCoY5bDlWJNR5l9M8hyEvt73gWZqKdatldiZeIDgE8hYeUaQN_KpBx78x-No1Q8d32IftJuhpVeeh9d1HE4OnWXeruxfY-e4gI-X7MwoAZA/w225-h400/20221015_094409.jpg" width="225" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: Calibri; font-size: x-small;">(Foto de arquivo pessoal)</span></div><br /><p><span style="font-family: Calibri; font-size: large;"> </span></p><p><span style="font-family: Calibri;">Por hoje apenas essa música com toda sua potência diante do amanhã!!!!! No exercício da minha profissão preciso sempre acreditar que <b>o que existe é para vicejar!!!!</b></span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: large;">Amanhã!</span></p><span style="background-color: #f9f9f9; color: #030303; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">"Amanhã será um lindo dia
Da mais louca alegria
Que se possa imaginar
Amanhã, redobrada a força
Pra cima que não cessa
Há de vingar
Amanhã, mais nenhum mistério
Acima do ilusório
O astro rei vai brilhar
Amanhã a luminosidade
Alheia a qualquer vontade
Há de imperar, há de imperar
Amanhã está toda a esperança
Por menor que pareça
O que existe é pra vicejar
Amanhã, apesar de hoje
Ser a estrada que surge
Pra se trilhar
Amanhã, mesmo que uns não queiram
Será de outros que esperam
Ver o dia raiar
Amanhã ódios aplacados
Temores abrandados
Será pleno, será pleno"</span></span><div><div><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><span style="background-color: #f9f9f9; color: #030303; white-space: pre-wrap;">(</span><span style="background-color: #f9f9f9; color: #030303; white-space: pre-wrap;">Guilherme Arantes)</span></span></div></div>Mariangela Venashttp://www.blogger.com/profile/11714182352022504721noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6234373911405990364.post-78505377466898760632022-09-27T22:18:00.010-03:002022-09-27T22:24:00.912-03:00Tecnologia da Informação e Psicologia: Caminhos que se cruzaram...<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhW8CGwSBXWnhsS4hGDyq34ltY9ogPqNL1fepJ2jNejm3wigP0T2nyNcDn37PQ8ghzo-mibdECv2pjjzGjor7VRpMw7Fulydh9nBAsIBJaXBtYauwZPsose7tz6Tvt79ivZAzI2EqPb4-_qY6o7ryByk7fdBhtnjIBj2Gj-dY_e6uzgi6H5cdPmeo20FA/s1915/capa.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1915" data-original-width="1316" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhW8CGwSBXWnhsS4hGDyq34ltY9ogPqNL1fepJ2jNejm3wigP0T2nyNcDn37PQ8ghzo-mibdECv2pjjzGjor7VRpMw7Fulydh9nBAsIBJaXBtYauwZPsose7tz6Tvt79ivZAzI2EqPb4-_qY6o7ryByk7fdBhtnjIBj2Gj-dY_e6uzgi6H5cdPmeo20FA/s320/capa.jpg" width="220" /></a></div><br /><p>Confiram meu novo artigo: <a href="https://www.linkedin.com/pulse/tecnologia-da-informa%25C3%25A7%25C3%25A3o-e-psicologia-caminhos-que-se-venas" target="_blank">Clique aqui!</a></p>Mariangela Venashttp://www.blogger.com/profile/11714182352022504721noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6234373911405990364.post-73975853641744941372022-05-31T12:03:00.000-03:002022-05-31T12:03:27.653-03:00 Fragmentos... <p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyfk6Tv9AEY1ZkqGhxstdGV7ANCLzwKvnq2A5WBlIs7IBeuP1xoW9QqwK27K5pENhGt6DudRC8pnJVhlxp4AD0OllFNjaRhhYrlArJ5nAKiUl93ubXfgei4LoIWTynooSlB6JiWATgBISGOg6L8yW8sf0pZrr7KtxV_ww8Uyq-w3DWNYEPWaJDRzOCkg/s4000/20220422_175607.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="2250" data-original-width="4000" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyfk6Tv9AEY1ZkqGhxstdGV7ANCLzwKvnq2A5WBlIs7IBeuP1xoW9QqwK27K5pENhGt6DudRC8pnJVhlxp4AD0OllFNjaRhhYrlArJ5nAKiUl93ubXfgei4LoIWTynooSlB6JiWATgBISGOg6L8yW8sf0pZrr7KtxV_ww8Uyq-w3DWNYEPWaJDRzOCkg/s320/20220422_175607.jpg" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Foto de arquivo pessoal</td></tr></tbody></table><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><br /><p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Eu diria que
esse texto é um recorte das muitas falas que aparecem nos processos
psicoterapêuticos que meus pacientes me dão a honra de acompanhar.... Nesse
percurso que venho fazendo na Psicologia Clínica, tenho tocado em almas muito feridas.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Sujeitos que
vão buscando contornos para a angústia que se apresenta. Vão transformando em
sintomas... arranjos psíquicos para garantia da sobrevivência. Mas, como dizia
Freud: <o:p></o:p></span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">“<span style="font-family: "Lucida Calligraphy"; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 18.0pt;">Nenhum ser humano é capaz de esconder um segredo. Se a boca se cala,
falam as pontas dos dedos.”</span><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Assim, essas
frases não têm dono, ou seja, não é do paciente A ou B, são fragmentos que eu fui
tecendo para elaboração do texto. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Uma costura
delicada, o avançar da agulha não pode produzir mais feridas... <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Hoje está
difícil... tem um nó inteiro dentro de mim... como se tudo estivesse
estrangulado, como se tudo fosse lamento e dor... não sei de onde vem tanto
medo, não sei de onde vem tanta agonia... Será que Deus, que dizem ter uma
infinita bondade, poderia me aliviar o peso da infância sofrida, de uma vida
marcada por tantas inquietações. Já nem sei se acredito em Deus.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Meu coração
bate apressado, parece que vou morrer! Sensação apavorante. Parei um pouco,
presto atenção nesse bater descompassado e escuto meu coração dizer que queria
ter sentido mais vida pulsando dentro de mim. Me interpelou sobre meu desejo...
E eu desatei a chorar. Lembrei de você me pedindo para ter calma e respirar
profundamente. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Muitas vezes
me vi sonhando coisas lindas para minha vida. Tudo tão longe... somente </span><span style="font-size: 12pt;">pequenas
degustações, como naqueles restaurantes em que nos apresentam tudo em
pequeníssimas quantidades. Apenas com o intuito de nos abrir o apetite para
consumir mais. Cansei! Cansei mesmo! Quero a mesa farta, quero me lambuzar! Se
tive que sorver a dor em doses máximas, reivindico o direito de saborear o
prazer!!</span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Não quero
ouvir sobre o que eu tenho. Sei de tudo o que tenho. Estou falando do que não
tenho. É disso que meu coração quer falar, é por isso que ele dói. Por aquilo
que ainda não chegou, que eu não fui buscar, que eu não soube reter! É da falta
que quero falar, do que não sei se virá, do que não sei se terei disposição
para buscar, do vir a ser comprometido pelo desamparo vivido na infância.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Estou falando
dessa forma sem parar, as palavras soltas, sem compromisso com o discurso
certinho. Eu quero aliviar essa angústia que se avoluma dentro de mim, quero
libertar minha alma... sinto os grilhões se arrastando... sinto a morte n’alma.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Quero me
reencontrar. Quero encontrar esse desejo que você tanto fala... Quero mais:
quero aquela alegria pura que eu sentia ao ver um pôr do sol. Lembro da
primeira vez que vi o céu se avermelhando no horizonte. Estava no quintal da
minha avó, era muito criança ainda e de repente o céu ficou alaranjado.
Tive medo que fosse o fim do mundo, corri para dentro assustada.... Depois, aos poucos, comecei a gostar imensamente. Era tomada por uma forte sensação de renovação. Ciclos
que se encerram.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Hoje não
tenho o que falar, nem sei porque estou aqui. Nada muda!!!! Continuo ouvindo os
gritos da minha mãe, falando para eu não comer isso ou aquilo, pois vou ficar
gorda. E eu comia, comia, comia!!! E depois vomitava tudo forçosamente, o que
eu queria mesmo era calar a voz dela dentro de mim. Não, eu não vomito mais. Aliás,
acabo de me dar conta que estou há um ano sem vomitar! E isso é bom. Muito bom!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Sinto que um
ciclo se encerra. Queria ficar uns tempos sem fazer terapia. Caminhamos tanto.
Quero ver como toco minha vida sem estar segurando na sua mão. Obrigada!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Eu me
despeço e fecho a porta.... Sentirei saudades.<o:p></o:p></span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br />
</span><b><span style="font-family: "Lucida Calligraphy"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Por<o:p></o:p></span></b></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><b><span style="font-family: "Lucida Calligraphy"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Mariangela
Venas<o:p></o:p></span></b></p>Mariangela Venashttp://www.blogger.com/profile/11714182352022504721noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6234373911405990364.post-78589373826769984322022-04-01T21:16:00.000-03:002022-04-01T21:16:30.934-03:00Retornando ao blog....<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhMAZKko9YoxWEomj8lWE19vyyvYnZuKQAbs6hcWen7z5Dq4uiVSzI90yB6xEsMut7HvBVstbln43156V3NBiLlx5M-YytIssnHt0Yb00Ce6md3f7TTIX1K_q5zu94hiTvHetM3P5aaT90knZSrnM3O4INdUk_aL1jA1IkxB50LTJ6Dt1m2lQsQKWLyEw" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="1494" data-original-width="689" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhMAZKko9YoxWEomj8lWE19vyyvYnZuKQAbs6hcWen7z5Dq4uiVSzI90yB6xEsMut7HvBVstbln43156V3NBiLlx5M-YytIssnHt0Yb00Ce6md3f7TTIX1K_q5zu94hiTvHetM3P5aaT90knZSrnM3O4INdUk_aL1jA1IkxB50LTJ6Dt1m2lQsQKWLyEw=w185-h400" width="185" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Escolhi essa foto para ilustrar esse
texto por ela ser bem atual e porque fala sobre a passagem do tempo. Hoje, ao terminar
a aula da especialização, precisei arrumar uns arquivos no computador para selecionar
os textos das muitas leituras que preciso fazer. Me deparei com essa foto. É a
imagem que uso no Instagram e no LinkedIn. Por algum motivo essa foto me jogou
imediatamente no ano de 1992. Último ano da faculdade. Exatos 30 anos!! Não
voltam. Se foram para sempre. <o:p></o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Lembrei do último dia de aula e a
promessa feita a um grupo de amigas. Me comprometi a tomar um chopp para
celebrar o término da faculdade. Por que essa lembrança? O que há de diferente
em um grupo de jovens tomando um chopp ao final de uma aula, de um período, de um
curso superior? Nada. Absolutamente corriqueiro. Mas eu queria finalizar um
ciclo fazendo algo novo.... Um breve e leve entorpecimento diante do assombro de
iniciar a vida profissional. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Quantos sonhos! Mas eu tinha grandes
desafios pela frente. Hoje me dou conta que foi uma grande pretensão, quase uma
arrogância, considerando minha história de vida, fazer o curso de Psicologia.
Sou dada a paixões mesmo. E teimosia também. Foi preciso persistir e insistir muito
para trilhar esse caminho. Sem arrependimentos, apenas constatação. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">A foto, nesse fim de tarde em que chove
torrencialmente no Rio de Janeiro, me mostrou as marcas do tempo. Daquela jovem
restam o sorriso e a teimosia diante da vida. Eu não me cansei de acreditar que
seria possível atuar como psicóloga clínica. Há trinta anos a aquisição do diploma e, no
presente, a responsabilidade de trabalhar como psicóloga em um mundo adoecido e
com pessoas tomadas pela angústia.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Toda vez que recebo um novo paciente eu
fico pensando (e acreditando) que ele poderá visitar seu passado para tentar
aquietar toda a gama de emoções ruidosas e dolorosas que o levam a uma
repetição sem fim de comportamentos que resultam em dor e sofrimento. Esse sujeito
poderá enveredar por um processo de reconhecer a si mesmo e assenhorar-se do
seu desejo.... Mas é preciso coragem, é preciso olhar para a vida com bons
olhos para seguir tão longa e fascinante viagem. É preciso teimosia também....
Dos dois lados. A minha e a de quem me
convoca a iniciar essa viagem. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Contudo, o tempo, esse senhor
implacável, sussurra levemente no meu ouvido.... Não se perca na arrogância do
saber, ancore sua atuação na clínica do cuidado. Se há sofrimento é preciso ter respeito e tocar delicadamente
nessa alma que se enlaça e se aprisiona na dor. Para que esse sujeito possa
entender por si mesmo que novos laços podem ser feitos. E que ele pode ser o
sujeito da sua própria história.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Assim, essa foto mostra que o tempo me
permitiu conhecer minhas dores e minhas inquietações, abraçar meus desafios e
me tornar uma profissional que reconhece que não tem poderes mágicos para mudar
histórias passadas e tampouco para entregar uma vida nova para seus pacientes. Cada
um irá se haver como sua própria trama, com seus medos e com a incrível
potencialidade do vir a ser. Cada um no seu tempo, claro, mas como disse Saramago...<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="color: #333333; font-family: "Lucida Handwriting"; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right;"><span style="color: #333333; font-family: "Lucida Handwriting"; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR;">“Não tenhamos pressa, mas não percamos tempo. ”<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="line-height: 107%;"><span style="font-size: medium;">Ah... o chopp. Continuo não gostando. Amargo
demais. Prefiro as doçuras da vida.<o:p></o:p></span></span></p></div><p><br /></p>Mariangela Venashttp://www.blogger.com/profile/11714182352022504721noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6234373911405990364.post-23802696048446909682021-03-16T17:24:00.001-03:002021-03-16T17:24:34.349-03:00Cercas, cercados, limites...<p> </p><p class="MsoNormal"><br /></p><p class="MsoNormal"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4n7XPvtDJ92mML4qmYyF7b9A0-rOQetX7-vaI1KqSqfk5G0yzsbBVoq4Pff3d1EX3SXiue8AmVfbqKNfkFbC8ShdWyAWAfJ_dKngSHcjF5Qqk9JDba2_2xBt_PAjdJiJY9XkJnJORU6-P/s4160/IMG_20190722_121644149.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><img border="0" data-original-height="4160" data-original-width="2340" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4n7XPvtDJ92mML4qmYyF7b9A0-rOQetX7-vaI1KqSqfk5G0yzsbBVoq4Pff3d1EX3SXiue8AmVfbqKNfkFbC8ShdWyAWAfJ_dKngSHcjF5Qqk9JDba2_2xBt_PAjdJiJY9XkJnJORU6-P/s320/IMG_20190722_121644149.jpg" /></span></a></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: verdana;">A história da humanidade nos leva a entender que estamos em
constante processo de mudança. E, sabemos, nem toda mudança é, necessariamente,
evolução...<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><o:p><span style="font-family: verdana;"> </span></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: verdana;">Nas últimas décadas, com o fenômeno da globalização,
cunhou-se a expressão: Um mundo sem fronteiras. Sem fronteiras? Mas não é o
limite estruturante? O sujeito não precisa entender o que é dentro e o que é
fora? O que é seu e o que é do outro? <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><br /></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: verdana;">Quando se perde essa barreira entre o eu e o outro abre-se
espaço para o sofrimento. É preciso haver diferenciação para que o sujeito
possa imprimir sua marca no mundo. Se não há fronteiras, não sei bem quem sou
ou para onde vou. Não sei como ancorar o meu desejo. Tudo é espraiamento...<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><br /></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: verdana;">Meu quintal termina quando começa a cerca do outro, um dito
popular quase em desuso, sinal dos tempos modernos. Refletir sobre a
necessidade das cercas, simbólicas que sejam, tem sido tarefa rotineira nos
consultórios de Psicologia. O mundo globalizado e sem fronteiras, pode ser
também o mundo do desamparo, pois na dificuldade da diferenciação encontramos
indivíduos presos na impotência e na dependência. <o:p></o:p></span></p>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: verdana;">A singularidade é a nossa marca no mundo. </span><o:p></o:p></p>Mariangela Venashttp://www.blogger.com/profile/11714182352022504721noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6234373911405990364.post-30925882424154969712021-02-23T11:09:00.000-03:002021-02-23T11:09:01.461-03:00Perda de Controle X Mecanismos Compensatórios = Ilusão do corpo perfeito.<p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3OlCBJOKNB-Wi5PYpTTnrj3z1ytZI4Pie_zxoJs7jijKqWFZc4e-UzMrVbdCb30njeIEvTDLgvxzbss6EqgAYWMNHw3f39XtiafV4paolbWWCa7M0xTGf0-__vzGjz59BrtAVFS61RSWf/s1280/WhatsApp+Image+2021-02-06+at+12.58.37.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="591" data-original-width="1280" height="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3OlCBJOKNB-Wi5PYpTTnrj3z1ytZI4Pie_zxoJs7jijKqWFZc4e-UzMrVbdCb30njeIEvTDLgvxzbss6EqgAYWMNHw3f39XtiafV4paolbWWCa7M0xTGf0-__vzGjz59BrtAVFS61RSWf/w477-h220/WhatsApp+Image+2021-02-06+at+12.58.37.jpeg" width="477" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"></td></tr></tbody></table><br /> De acordo com o Dicionário Online de Português, temos a seguinte definição para Bulimia:</p><p>Substantivo feminino</p><p>Distúrbio alimentar caracterizado pela ingestão excessiva de alimentos, pelo aumento exagerado de apetite e pelo sentimento de descontrole alimentar; as pessoas com bulimia comem em excesso e, geralmente após as refeições, induzem o vômito.</p><p>Essas pessoas podem – também – fazer uso de laxantes ou uma prática excessiva de exercícios físicos para aliviar o “peso” da ingestão descontrolada de alimentos. Na maioria das vezes, o apetite exagerado se dá por alimentos altamente calóricos. E a ideia é de compensar o comer demasiado com ações que possam diminuir ou impedir a absorção das calorias presentes no alimento.</p><p>O sujeito acometido desse Transtorno Alimentar nutre a fantasia de que, ao eliminar imediatamente o alimento consumido não haverá ganho de peso. </p><p>É um transtorno de causa multifatorial. Há uma maior prevalência entre as mulheres e pode aparecer em todas as classes sociais. Há uma preocupação excessiva com a imagem corporal. Algumas profissões onde há uma acentuada valorização da estética podem favorecer o desenvolvimento e/ou agravamento dessa patologia.</p><p>O Tratamento deverá ser com uma equipe multidisciplinar. No campo da Psicologia, é fundamental entender qual é a emoção que está atrelada ao ato de comer compulsivamente. Quem sabe, uma falha no processo de desenvolvimento do psiquismo, ocorrido lá na infância seja o elemento que impulsiona o comportamento atual. Vivenciou um sofrimento em um estágio inicial da vida em que – ainda - não tinha recursos internos para digerir.... </p><p>Busque ajuda se você observar que tem episódios recorrentes de alta ingestão alimentar, associados a mecanismos de eliminação, bem como sensação de perda de controle e culpa.</p>Mariangela Venashttp://www.blogger.com/profile/11714182352022504721noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6234373911405990364.post-13813652962937673522021-01-13T07:04:00.002-03:002021-01-13T07:04:42.930-03:00 Adolescência, impulsividade, álcool... Perigo!<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1whq-BPQk4WF_3X_j7SAj_X_jaIYCecXp57MnqCXh3jBgqAu0XQu7otL-5BLodApjoBnfmGla5ysI0TN19z9hi6tUpvw1qnfrZ800TGVUfozVcf8msW7GFhvsyOV3nPG74wuIfjmBnvtX/" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="1280" data-original-width="720" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1whq-BPQk4WF_3X_j7SAj_X_jaIYCecXp57MnqCXh3jBgqAu0XQu7otL-5BLodApjoBnfmGla5ysI0TN19z9hi6tUpvw1qnfrZ800TGVUfozVcf8msW7GFhvsyOV3nPG74wuIfjmBnvtX/" width="135" /></a></div><br /><br /><p></p><p>Pesquisas têm mostrado que os jovens estão consumindo álcool de forma abusiva cada vez mais cedo. A partir de 13/14 anos, ou seja, ainda na adolescência quando os riscos são potencializados, pois o corpo está em desenvolvimento e o contato com o álcool é extremamente prejudicial ao organismo em formação.</p><p> Outro dado interessante é que as meninas estão bebendo tanto ou mais do que os meninos e, por questões fisiológicas, podem apresentar mais danos biológicos na idade adulta. E a drunkorexia tem sido mais comum entre mulheres, especialmente as universitárias.</p><p>Qual é o limite? </p><p>Há muitos apelos para o consumo de álcool, embora seja uma substância tóxica, o uso é permitido e até mesmo estimulado. Em algumas situações, parece que não há alegria sem o álcool e, na sociedade da espetacularização, MAIS parece ser sempre MELHOR....</p><p>Proibir é a solução? </p><p>O diálogo deve ser a base da relação entre pais e filhos. Mas os pais não podem se sentir acuados diante das exigências que os filhos fazem. Devem discutir objetivamente os prejuízos de uma vida como dependente de álcool, bem como os riscos associados, tais como, acidentes, atos de violência, exposição ao sexo sem segurança, dentre outros. Os jovens da atualidade, precisam entender que as frustrações e perdas fazem parte desse incrível movimento que é VIVER....</p><p>Assim, mais uma vez é preciso dizer que o excesso será sempre prejudicial ao organismo. Desprezar a possibilidade do indivíduo desenvolver dependência pode levar a um caminho difícil de trilhar no futuro. Famílias são massacradas pelo uso abusivo de álcool. É uma dor que atinge não apenas o dependente, mas muitos da sua convivência. </p><p>Busque ajuda!</p>Mariangela Venashttp://www.blogger.com/profile/11714182352022504721noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6234373911405990364.post-14714503797247286142020-12-28T13:48:00.000-03:002020-12-28T13:48:25.295-03:00A Selfie perfeita<p> </p><p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQAnLvXNsi336lXsOEuvkag2tssEjTfb7CA-j1QDEoN9ISb7aosZYWWhgAw9XJanbs0TiXfUijquSbW92xhngPbhpp-Llm84Otw5CMuRI5FD-KlSm1j8mG08HxLUeipiBJdsgJR6WnGsr9/" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="" data-original-height="260" data-original-width="350" height="238" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQAnLvXNsi336lXsOEuvkag2tssEjTfb7CA-j1QDEoN9ISb7aosZYWWhgAw9XJanbs0TiXfUijquSbW92xhngPbhpp-Llm84Otw5CMuRI5FD-KlSm1j8mG08HxLUeipiBJdsgJR6WnGsr9/" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"></td></tr></tbody></table><br /><br /></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: inherit; font-size: medium;">Olhe-se no espelho.... Não se compare com ninguém, apenas
mergulhe na imensidão de ser quem você é. Tem marcas no seu corpo? Sim, é
natural que tenha. Quanto que você já viveu e em quantas estradas já se
aventurou, ou em quantos quartos sombrios você já fez morada? É a sua história,
se encontre nela. Recolha tudo o que está espelhado e espalhado nesse ambiente.
Tome posse. Somente ao tomar posse você poderá definir o que fica e o que não
fica... o que pesa demais e o que não pesa nada.... Assim, deixe ir embora aquilo
que já não te serve mais. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: inherit; font-size: medium;">Não, não pense naquela atriz perfeita, naquela capa de
revista incrível... pense apenas em você. Nos caminhos tortuosos que já enfrentou,
nos prazeres vividos.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Atente-se a sua
história. Ela é sua. Com todas as perdas e ganhos.<br /><br /><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: inherit; font-size: medium;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ganhou peso, perdeu
peso? Seu corpo mudou? Faz parte dessa incrível jornada que é VIVER!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: inherit; font-size: medium;">Se olhe no espelho! Sorria! Essa é a <i>selfie</i> perfeita. Ela traduz você.</span><o:p></o:p></p>Mariangela Venashttp://www.blogger.com/profile/11714182352022504721noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6234373911405990364.post-69610261233944227932020-11-13T15:14:00.024-03:002020-11-13T15:22:03.104-03:00 Sobre florescer...<div style="text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-T-ZpByJZj-UviDT0SY1CD6S8Rn5XEGxze3MzGK0jHB6zIPZGCDG2kkMtGBYenZhlrFtojO31W4GOOGFWPisaplQtZ26uGaRrcK4-sfbxbt8k6FAwL5Bs63O-aykgucJlf-RQYXywEIGn/s690/WhatsApp+Image+2020-11-08+at+10.17.16.jpeg" imageanchor="1" style="font-family: Calibri; font-size: large; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="598" data-original-width="690" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-T-ZpByJZj-UviDT0SY1CD6S8Rn5XEGxze3MzGK0jHB6zIPZGCDG2kkMtGBYenZhlrFtojO31W4GOOGFWPisaplQtZ26uGaRrcK4-sfbxbt8k6FAwL5Bs63O-aykgucJlf-RQYXywEIGn/s320/WhatsApp+Image+2020-11-08+at+10.17.16.jpeg" width="320" /></a></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div><br /></div><p></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Primavera, verão... não importa a estação se aproprie do seu corpo.</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Estamos na primavera.... Onde explode a beleza nas cores das flores, os dias são ensolarados, mas com frescor, leveza.... Contudo, pouco é percebido desse encantamento da primavera, porque a agitação é grande com as chamadas sobre como chegar ao corpo perfeito para o verão. Como perfeito, entende-se: MAGRO.</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Nesse movimento, inicia-se o processo das dietas e treinos incríveis: Perca 15 quilos em 30 dias! Afinal, você merece ser feliz. E há uma profusão de fotos com pessoas (na maioria mulheres) exibindo corpos magros, mas nem sempre leves. Pesa carregar um corpo que é referendado no desejo do outro. Pesa estampar uma imagem frequentemente conseguida com sacrifício e dor... </span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Vivemos tempos em que a exigência de parecer nos tira a liberdade de ser e, por isso, muitas vezes, os transtornos alimentares vão germinando silenciosamente... causando profundo sofrimento para o indivíduo e sua família. Precisamos falar mais sobre os Transtornos Alimentares e as exigências da sociedade do espetáculo. </span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><br /></span></div><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Há diversidade de flores e frutos, a primavera nos mostra isso. Há diversidades de corpos e, seja ele como for, precisa florescer...</span><p></p><p style="text-align: right;"><span style="font-family: Cedarville Cursive;">Por Mariangela Venas</span></p><br />Mariangela Venashttp://www.blogger.com/profile/11714182352022504721noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6234373911405990364.post-27595897291908681322020-11-10T17:59:00.001-03:002020-11-10T17:59:50.637-03:00Transtornos Alimentares: O corpo marcado pelo sofrimento.<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYvb6LGCA3EDJGfeJ-y_q39qbKmANPl5Xcib-I-332vu4N3nutpQi8kSwxNBgHPELbIsJzMiJ8HiAPUDlFXmV3xiCkJZKEcMsbusDi1naC8t5DvR0KBVPczWuVsd351ezt7sqX6ZoxkTaR/" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="534" data-original-width="750" height="228" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYvb6LGCA3EDJGfeJ-y_q39qbKmANPl5Xcib-I-332vu4N3nutpQi8kSwxNBgHPELbIsJzMiJ8HiAPUDlFXmV3xiCkJZKEcMsbusDi1naC8t5DvR0KBVPczWuVsd351ezt7sqX6ZoxkTaR/" width="320" /></a></div><p></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;"><br /></span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Embora pareça tratar-se de um tema novo, os Transtornos Alimentares já são conhecidos desde os tempos dos jejuns das santas católicas no século XII. Na contemporaneidade, os casos de mulheres e meninas anoréxicas também aparecem como uma forma de dizer no corpo aquilo que aflige a alma.</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Cada tempo traz a sua marca de desassossego, de inquietude. E, apesar das motivações diferentes dessas tantas mulheres séculos após séculos, é possível observar que há um mesmo padrão de comportamento: rigidez, perfeccionismo e profunda insatisfação. Prevalece o desejo de trazer no corpo a marca do sofrimento. </span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">É preciso dar voz ao que dói na alma, atravessar essa dor pode dar as mulheres a possibilidade de reconhecer no seu corpo um aliado para o prazer. Esse corpo que também é sua história, suas vivências, suas dores e encantos. Esse corpo que não precisa ser aprisionado em um ideal estético que muitas vezes nem é possível alcançar. </span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Em uma sociedade onde todos devem ter a mesma forma, corre-se se o risco de perder a singularidade do ser....</span></p><p></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Seja feliz no corpo que você habita.</span></p><p><span style="font-family: Calibri; font-size: medium;">Iniciarei uma série de pequenos textos sobre Transtornos Alimentares, temática que tenho estudado com afinco desde 2011. Todos os textos serão primeiro apresentados no meu Instagram (<b>@mariangelavenas</b>) e também no Instagram da - também - psicóloga Paula Penteado (<b>@paulapsipenteado</b>), com quem estou estabelecendo uma parceria de estudos e futuros trabalhos. </span></p><p style="text-align: right;"><span style="font-family: Petit Formal Script; font-size: x-small;"><b>Por Mariangela Venas</b></span></p>Mariangela Venashttp://www.blogger.com/profile/11714182352022504721noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6234373911405990364.post-50196610732581737662020-04-14T19:30:00.000-03:002020-04-14T19:30:08.876-03:00Tempestades. Reais e imaginárias...<br />
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: #222222; font-family: "Lucida Handwriting"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Arial Unicode MS"; mso-fareast-language: PT-BR;">“Quando
encaramos a tempestade, descobrimos que o abrigo somos nós. ”<o:p></o:p></span></b></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<b><span style="color: #222222; font-family: "Lucida Handwriting"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Arial Unicode MS"; mso-fareast-language: PT-BR;">(Grey’s
Anatomy)<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<b><span style="color: #222222; font-family: "Lucida Handwriting"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Arial Unicode MS"; mso-fareast-language: PT-BR;"><br /></span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiJLXAX8UtJFB9eqDn34blR0Tt0yXTMVfHgtObAv9zRt0W5eCQ6GnwVlawf5N6jUgBw3l8JNA0uN62N6cYt6BWmJoexeTnzOM_b36OSXIcJaMvi9F-E556GEGbndOD9BRLKRPM803iN7Qv/s1600/grey%25C2%25B4s-anatomy-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="940" height="170" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiJLXAX8UtJFB9eqDn34blR0Tt0yXTMVfHgtObAv9zRt0W5eCQ6GnwVlawf5N6jUgBw3l8JNA0uN62N6cYt6BWmJoexeTnzOM_b36OSXIcJaMvi9F-E556GEGbndOD9BRLKRPM803iN7Qv/s400/grey%25C2%25B4s-anatomy-1.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<b><span style="color: #222222; font-family: "Lucida Handwriting"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Arial Unicode MS"; mso-fareast-language: PT-BR;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #222222; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Arial Unicode MS"; mso-fareast-language: PT-BR;"><br /></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #222222; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-fareast-font-family: "Arial Unicode MS"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-hansi-font-family: Calibri;">CONFESSO!!!!!!
Sou fã da série Grey’s Anatomy!!!</span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"> Psicólogos também têm suas paixões e algumas
podem ser bem estranhas</span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">. Já vi a série
toda, mas às vezes, escolho algum episódio </span><span style="font-size: 18.6667px;">aleatoriamente </span><span style="font-size: 14pt;">para distrair... Dia desses, me deparei com a frase acima.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">E estamos
no meio de uma tempestade. Pelo menos é assim que eu sinto.... Um pouco à deriva,
talvez, por isso o medo esteja rondando muitas pessoas. É um tempo bastante
desconfortável, onde todos teremos que enfrentar medos diversos, alguns que
estavam adormecidos, outros calados sob a força de muita pressão. O problema maior
é que todos esses medos vão querer gritar ao mesmo tempo, vão querer encontrar
abrigo. Muitas pessoas terão dificuldade em lidar com a angústia proveniente da
tempestade...<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">É
importante o autoconhecimento e a terapia ajuda nesse processo, saber quem somos,
o que desejamos, para onde queremos ir, pode apontar caminhos mais seguros na
hora em que a crise chega. Permite que tenhamos sabedoria para reconhecer os
sinais que nossa alma envia. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">É natural
que tenhamos medo. Há uma ameaça real, estamos vivendo uma experiência absolutamente
nova. Considerando o medo normal, há uma tendência a AÇÃO. Buscamos proteção
contra a ameaça, sabemos quais recursos temos, sabemos quais são nossos pontos
de fragilidade e é esse conhecimento que nos permite atravessar a crise.
Permite nossa preservação.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">Mas, há o
medo patológico e esse se traduz em PARALISIA. Nesses casos, o sofrimento será
vivenciado com uma intensidade muito maior, com uma tendência a exacerbar a angústia.
E, diante disso, esse indivíduo estará mais vulnerável diante da tempestade, com
possibilidades reduzidas de buscar abrigo e proteção. E o sofrimento o lança em
uma sensação de desamparo e queda sem fim.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">Quando uma
pessoa se permite mergulhar na própria história, diante de uma crise ela pode começar
a buscar o colete salva-vidas antes do barco virar e isso pode fazer uma
diferença significativa na preservação da vida. No medo paralisante, muitas
vezes, o afogamento se dá pelo embotamento da visão, não há confiança o
bastante na capacidade de autoproteção.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">Não precisa
ser assim! Procure ajuda. Existem profissionais capacitados, que poderão
acolher seu sofrimento, que poderão ajudá-lo a fazer a travessia. Não apenas
dessa tempestade real, mas de todas que você vem atravessando e se machucando
ao esbarrar nos escombros como um náufrago. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Permita-se. A vida é muito breve para você não
viver com a intensidade e a beleza que está contida nela. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">Essa
tempestade vai passar. Todas passam. E todas deixam marcas. Algumas muito
intensas e outras mais suaves. Não sabemos como essa irá acabar. E não sabemos
quando vai acabar. Até lá, todos precisarão utilizar os recursos internos que dispõem
para avançar e encontrar um porto seguro.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">Em tempos
de crise, para pessoas com pré-disposição a desenvolver algum transtorno
psicológico o risco se acentua. É preciso ficar atento. Importante buscar
alternativas para aliviar a tensão e é fundamental ter cuidado com uso de drogas,
tanto as lícitas quanto as não lícitas. Para evitar o desenvolvimento de dependência.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">Procure
alternativas saudáveis para cuidar da sua saúde psíquica. Meditação pode ser um
grande auxílio, bem como atividade física, cuidar de plantas, ler, assistir filmes ou
séries, preparar uma refeição, organizar um armário, ligar para alguém de confiança,
fazer um curso online (há várias plataformas disponibilizando conteúdos gratuitos).
Mas entenda, são apenas sugestões, é preciso se identificar com algo que faça
sentido para você. O importante é reagir.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">No final de
tudo, algumas pessoas perceberão que o abrigo esteve sempre mais perto do que
pensavam. Porque estava dentro de cada um. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: Calibri;">Se precisar
de ajuda não hesite em acenar, pedir socorro, pedir colo, pedir um alento, um
aconchego. Só não vale naufragar. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<b><span style="font-family: "Lucida Handwriting"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-family: Calibri;">Por Mariangela Venas<o:p></o:p></span></b></div>
<br />Mariangela Venashttp://www.blogger.com/profile/11714182352022504721noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-6234373911405990364.post-81647009204727798302020-04-06T18:15:00.003-03:002020-04-06T18:15:37.589-03:00 Tempo, tempo, tempo... vou te fazer um pedido...<br />
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilwnevIoS1oPKm7VErMtwY7OV9bjuW3C7qDOU_PoCwU3d8iBYK7x08YP0DrVE191vDz5gOjgYp85-bCjBWe6g9-ZJaRfPIa55A3LOU51SzKE3uiC2ejE00QdQ7_dcTOX4Eh71bfdxVVdhO/s1600/IMG_20190721_164650245.jpg" imageanchor="1" style="font-size: 18.6667px; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="900" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilwnevIoS1oPKm7VErMtwY7OV9bjuW3C7qDOU_PoCwU3d8iBYK7x08YP0DrVE191vDz5gOjgYp85-bCjBWe6g9-ZJaRfPIa55A3LOU51SzKE3uiC2ejE00QdQ7_dcTOX4Eh71bfdxVVdhO/s320/IMG_20190721_164650245.jpg" width="180" /></a><span style="color: #222222; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Arial Unicode MS"; mso-fareast-language: PT-BR;">Eu estava nas Serras Catarinenses
(2019), visitando uma vinícola e enquanto o guia contava entusiasmado a história
da belíssima construção, em dado momento me dei conta que minha escuta ficou
presa em uma frase mencionada logo no início da visitação: Três meses antes da
inauguração o dono e idealizador do projeto faleceu.... <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: #222222; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Arial Unicode MS"; mso-fareast-language: PT-BR;">O idealizador do projeto apreciava muito
vinhos e arte. Sonhava em se aposentar para dedicar-se a essas duas paixões. E,
assim, após aposentadoria deu-se início a plantação e a construção do prédio
que abrigaria a sede da Vinícola. Mas ele não brindou com a primeira safra de
sua produção de vinhos!!! Essa informação gerou um impacto grande em mim. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: #222222; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Arial Unicode MS"; mso-fareast-language: PT-BR;">Tenho constatado que muitas pessoas
vivem como se o tempo não fosse finito. É sempre: quando a casa ficar pronta, quando
concluir a faculdade, quando o filho nascer, quando o filho crescer, quando
estiver no emprego tal, quando eu me aposentar, quando eu emagrecer, se eu
ganhar um aumento, se eu casar, se eu conquistar minha independência. Vidas e
vidas projetadas sobre um tempo que é finito, mas pensado como infinito. Ingenuidade?
Talvez...<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: #222222; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Arial Unicode MS"; mso-fareast-language: PT-BR;"><br />
Temos muita dificuldade para falar sobre finitude, para aceitar que temos um
tempo determinado e que a cada dia é menos um dia nessa “conta” que nos é
aberta no dia em que nascemos. Não temos senha ou conhecimento acerca do número
de dias depositados. Como crianças, teimamos em acreditar, que se não falarmos
sobre o bicho papão ou o velho do saco eles não aparecerão. Para as crianças
serve como uma doce ilusão. Mas para os adultos pode ser uma dose amarga gotejando
na garganta.... Porque essa atitude embota nossa capacidade de viajar
apreciando a vista e usufruindo tudo o que há nas paradas, nas estações
visitadas. Apenas seguimos apostando no futuro, onde tudo será possível
fazer. Mas na hora derradeira nos deparamos com o fim sobre o qual era
"obsceno' falar, sobre o fim que estava a nos espreitar dia após dia.<br />
<br />
Voltando à vinícola... é perceptível ao visitá-la que seu idealizador deixou
sua marca no empreendimento, a escolha do nome, objetos que compõem a belíssima
sede, peças bonitas que falam do seu apreço pela arte. Quanto aos vinhos, não
conheço profundamente o assunto, mas gostei do que experimentei e alguns são
reconhecidos internacionalmente. Ao que parece, o sucesso chegou...<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /><span style="color: #222222;"><span style="font-size: 14pt;">
Não quero estabelecer juízo de valor em relação aos motivos pelos quais ele
esperou a aposentadoria, minha intenção é apenas chamar atenção para o
fato de que não devemos viver a vida sob a tirania do </span></span><b style="color: #222222; font-size: 14pt;">se </b><span style="color: #222222;"><span style="font-size: 14pt;">ou </span></span><b style="color: #222222; font-size: 14pt;">quando</b><span style="color: #222222;"><span style="font-size: 14pt;">. Vamos
fazer escolhas que nos possibilitem a felicidade ao longo da travessia. A vida
se dá </span><span style="font-size: 18.6667px;">também</span><span style="font-size: 14pt;"> em pequenos e significativos momentos. Aprecie a vista, não negocie com o
tempo, se joga nessa experiência incrível que é viver!</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: #222222;"><br /></span></div>
<span style="color: #222222;"><o:p></o:p></span><br />
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #222222; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-fareast-font-family: "Arial Unicode MS"; mso-fareast-language: PT-BR;">Tempo, tempo, tempo... </span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="background: white; color: #222222; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;">Compositor de destinos</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #222222; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><br style="-webkit-text-stroke-width: 0px; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;" />
<span style="background: white;"><span jsname="YS01Ge" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;">Tambor de todos os ritmos... </span></span></span></i><span style="color: #222222; font-size: 14pt;">É possível fazer um acordo contigo?</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR;"><br />
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR;">Inspiração para esse texto: Oração ao tempo composição de Caetano Veloso,
na interpretação perfeita de Maria Bethânia. Aprecie sem moderação: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<span style="color: #222222; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR;"><a href="https://youtu.be/v8CDyUjSHCU">https://youtu.be/v8CDyUjSHCU</a><o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Lucida Handwriting"; line-height: 107%;">Por Mariangela Venas<o:p></o:p></span></b></div>
<br />Mariangela Venashttp://www.blogger.com/profile/11714182352022504721noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-6234373911405990364.post-36863915246916914812020-03-20T23:18:00.002-03:002020-03-20T23:18:35.611-03:00Palavra do dia: EQUILÍBRIO!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWJ7eAwvWxaero7o9yr2q7wnmCmTeLvbs3vxrb-N7cr1xR5TRL7ZGXVatsHaxSTip15dbs5my8GHLN0RwYDWhKyk_rUCrGc-TTOqqIJojJM9nUNCknjAj_d1oNYhm6jPSk2N9AH1xhGVbP/s1600/P1050877.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWJ7eAwvWxaero7o9yr2q7wnmCmTeLvbs3vxrb-N7cr1xR5TRL7ZGXVatsHaxSTip15dbs5my8GHLN0RwYDWhKyk_rUCrGc-TTOqqIJojJM9nUNCknjAj_d1oNYhm6jPSk2N9AH1xhGVbP/s400/P1050877.JPG" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span lang="PT" style="font-family: "Century Gothic", sans-serif; font-style: normal;"><span style="color: #351c75;">“O principal objetivo da
terapia psicológica, não é transportar o paciente para um impossível estado de
felicidade, mas sim ajudá-lo a adquirir firmeza e paciência diante do sofrimento.
A vida acontece num equilíbrio entre a alegria e a dor. Quem não se arrisca
para além da realidade jamais encontrará a verdade.”<span style="font-size: 14pt;"><o:p></o:p></span></span></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span lang="PT" style="font-family: "Century Gothic", sans-serif; font-style: normal;"><span style="background-color: white;"><span style="color: #351c75;">(Carl
Gustav Jun</span><span style="color: #20124d;">g</span></span></span><span lang="PT" style="background-color: white; color: #20124d; font-family: Helvetica, sans-serif; font-style: normal;">)</span><span lang="PT" style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 14.0pt; font-style: normal; mso-bidi-font-style: italic;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span lang="PT" style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-style: normal;"><br /></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span lang="PT" style="font-family: Helvetica, sans-serif; font-style: normal;"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="PT"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Estamos imersos em uma crise. Medos podem aflorar diante de um cenário
de incertezas em que a vida parece ameaçada. Não se aliene! É preciso ter
entendimento da situação. Contudo, não precisa passar o dia todo buscando
informações sobre o corona vírus! <b>EQUILÍBRIO</b> é a palavra de hoje.</span><span style="font-family: "Century Gothic", sans-serif; font-size: 16pt;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Mariangela Venashttp://www.blogger.com/profile/11714182352022504721noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6234373911405990364.post-64723280982809260842020-03-12T23:21:00.001-03:002020-03-12T23:21:27.355-03:00DA SÉRIE FRASES, FOTOS & SENTIDO...<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-size: 16px; text-align: center;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Sim, eu sei... os tempos não estão nada fáceis.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Temos o retorno do sarampo, dólar nas alturas, violência nas cidades, chuva que desce lavando e levando tudo o que vê pela frente... Como se não bastassem tantas agruras e lá vamos nós enfrentar o coronavírus. Sem histeria e sem pânico, por favor! Nem vou me ater a passar orientações acerca dos cuidados necessários e importantes, porque todos nós estamos recebendo enxurradas de informações diariamente.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">E desinformação também. O que é lamentável, visto que tem letalidade bem maior do que o vírus.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Mas essa postagem será para falar de resistência. A vida se dá mesmo em ciclos. Isso eu já aprendi. A duras penas, confesso. Ciclos que se alternam: tristeza e alegria, saúde e doença, amor e ódio, união e separação, nascimento e morte. Muitas vezes acontecem todos juntos e, como se diz na gíria: juntos e misturados.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Mas devemos resistir. Acreditar no amanhã. Claro que não é fácil, porque exige força, coragem, entrega e confiança. Exige também amor por si mesmo e pelo outro... E muitas vezes é difícil amar diante de tanta aridez.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Imaginem a força que essa plantinha da foto precisou fazer para nascer entre pedras, o quanto ela precisou acreditar no sol, na chuva, na pouca terra que tinha, o quanto ela precisou confiar que poderia crescer e encantar o dia de alguém... </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Sim, resistir é acreditar profundamente que o sofrimento acabará. Se você estiver sozinho busque ajuda. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: right;">
<span style="background-color: white; font-size: 16px; text-align: center;"><span style="color: blue; font-family: Verdana, sans-serif;"><b>“O sofrimento só é intolerável quando ninguém cuida.”</b></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: right;">
<span style="background-color: white; text-align: center;"><span style="color: blue; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: x-small;">(Cicely Saunders)</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicDKRrRI-5PA_LWS6W_mSW3vXXU9GKU5AEJ4iWDlNCwUL4Xwymvw5IFgLxcKMgambks-eDgVlp5k4xov0ogtpZbI5mkEaojdE59ksuYXUhJJY7m3z-w-3vo-e6QSwHTr7IQkCiQQ__Y5EJ/s1600/20200303_092151.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicDKRrRI-5PA_LWS6W_mSW3vXXU9GKU5AEJ4iWDlNCwUL4Xwymvw5IFgLxcKMgambks-eDgVlp5k4xov0ogtpZbI5mkEaojdE59ksuYXUhJJY7m3z-w-3vo-e6QSwHTr7IQkCiQQ__Y5EJ/s320/20200303_092151.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNYlnuT5vB-9KGr5SJlcZox7mA56hdFvhwB1He8lM7m2awRu3WwmAyUralJNoGDwTKBIkwf-3tsK7Nf9EXJ_ez_bs99oY2icyKHe6Aj3VkU5vvIjfcJLmsPorodMvkINspebpW38cRNX19/s1600/20200303_092159.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNYlnuT5vB-9KGr5SJlcZox7mA56hdFvhwB1He8lM7m2awRu3WwmAyUralJNoGDwTKBIkwf-3tsK7Nf9EXJ_ez_bs99oY2icyKHe6Aj3VkU5vvIjfcJLmsPorodMvkINspebpW38cRNX19/s320/20200303_092159.jpg" width="240" /></a></div>
<div class="frase fr" id="MTAxMDE" style="box-sizing: border-box; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; line-height: 1.3; overflow-wrap: break-word; padding: 0px 0px 0px 25px; position: relative; z-index: 0;">
<br /></div>
<span class="autor" style="box-sizing: border-box; display: block; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; margin-bottom: 15px; margin-top: 10px; padding-left: 25px; text-align: right;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<span class="autor" style="box-sizing: border-box; display: block; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; margin-bottom: 15px; margin-top: 10px; padding-left: 25px; text-align: right;"><br /></span>Mariangela Venashttp://www.blogger.com/profile/11714182352022504721noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-6234373911405990364.post-21052626921223714772020-01-28T21:39:00.000-03:002020-01-28T21:39:27.417-03:00Da série: Livros!!!! Leitura!!! Conhecimento! Transformação! Liberdade!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Devo assumir que Jean Paul Sartre foi um primeiro e grande amor... Na verdade, eu já flertava com a Filosofia desde o Ensino Médio. Estávamos ainda respirando os primeiros anos de liberdade, não éramos mais um país vivendo na ditadura. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
O colégio para o qual eu fui transferida tinha aulas de Filosofia. Era impossível não amar! Mesmo sendo bastante tímida, era a aula que eu me via rodeada de colegas, muitos me pedindo para eu explicar a matéria, ajudar nos trabalhos! Tudo me encantava! Em especial a Filosofia, mas também aquela novidade de deixar a timidez de lado...</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Na faculdade de Psicologia houve um aprofundamento dos conhecimentos de Filosofia. E, desde então, Sartre me conquistou: a ideia de que somos prisioneiros da nossa liberdade é sedutora. Somos responsáveis por nossas escolhas. Não podemos nos esquecer da nossa responsabilidade perante o mundo.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Meu desejo com cidadã e Psicóloga é que cada pessoa possa trilhar da melhor maneira possível Os Caminhos da Liberdade...</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Por um mundo com muitos livros e repletos de palavras! Sempre!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifS05BGSyc4WkX8bsa0rCN-FRJOmT9N816hJaRVLJpRtVqQgxkBmGo7Mj6-9nQe7o5oBiL4CMPnImilOHDg4LkMcKVzHc9B5-1ACeErTZZMxPPmV0c3Z-HBgfvT88FfA2EUOfRHCvGcaua/s1600/20200109_102649.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifS05BGSyc4WkX8bsa0rCN-FRJOmT9N816hJaRVLJpRtVqQgxkBmGo7Mj6-9nQe7o5oBiL4CMPnImilOHDg4LkMcKVzHc9B5-1ACeErTZZMxPPmV0c3Z-HBgfvT88FfA2EUOfRHCvGcaua/s400/20200109_102649.jpg" width="300" /></a></div>
<div class="MarginBottom" style="background-color: white; margin-bottom: 25px;">
<br /></div>
<div class="txtSpanFullAdjust" style="background-color: white; width: 1080px;">
<span class="txtDescricao" id="lblSinopse" style="font-size: 12px; line-height: 20px; text-align-last: justify; text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i style="font-size: 14px; text-align: center;"><b>Le sursis</b></i><span style="font-size: 14px; text-align: center;"> é um romance de </span><a href="https://pt.wikipedia.org/wiki/1947" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-size: 14px; text-align: center; text-decoration-line: none;" title="1947">1947</a><span style="font-size: 14px; text-align: center;">, escrito por </span><a href="https://pt.wikipedia.org/wiki/Jean-Paul_Sartre" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: none; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-size: 14px; text-align: center; text-decoration-line: none;" title="Jean-Paul Sartre">Jean-Paul Sartre</a><span style="font-size: 14px; text-align: center;">, constituindo a segunda parte da trilogia </span></span></span></div>
<div class="txtSpanFullAdjust" style="background-color: white; width: 1080px;">
<span class="txtDescricao" style="font-size: 12px; line-height: 20px; text-align-last: justify; text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i style="font-size: 14px; text-align: center;"><a href="https://pt.wikipedia.org/wiki/Os_Caminhos_da_Liberdade" style="background: none; text-decoration-line: none;" title="Os Caminhos da Liberdade"><b>Os Caminhos da Liberdade</b></a></i><span style="font-size: 14px; text-align: center;"> (</span><i style="font-size: 14px; text-align: center;">Les Chemins de la liberté</i><span style="font-size: 14px; text-align: center;">).</span></span></span></div>
<div class="txtSpanFullAdjust" style="background-color: white; width: 1080px;">
<span class="txtDescricao" style="font-size: 12px; line-height: 20px; text-align-last: justify; text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Os acontecimentos nas vidas de diversas pessoas na Europa se entrecruzam, </span></span></div>
<div class="txtSpanFullAdjust" style="background-color: white; width: 1080px;">
<span class="txtDescricao" style="font-size: 12px; line-height: 20px; text-align-last: justify; text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">enquanto o continente se consome na angústia da inevitabilidade da guerra.</span></span></div>
<div class="txtSpanFullAdjust" style="background-color: white; width: 1080px;">
<span class="txtDescricao" style="font-size: 12px; line-height: 20px; text-align-last: justify; text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Os personagens de “A Idade da Razão” reaparecem, agora com a certeza de não poder mais sonhar</span></span></div>
<div class="txtSpanFullAdjust" style="background-color: white; width: 1080px;">
<span class="txtDescricao" style="font-size: 12px; line-height: 20px; text-align-last: justify; text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> com liberdade individual, devido à guerra iminente.</span></span></div>
Mariangela Venashttp://www.blogger.com/profile/11714182352022504721noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-6234373911405990364.post-75105462196688306172020-01-22T21:08:00.000-03:002020-01-23T14:50:05.155-03:00 Da série: Livros!!!! Leitura!!! Conhecimento! Transformação! Liberdade!<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Na semana passada, o tenebroso tema do holocausto ficou em evidência. Foi assustador. Como alguém pode usar como referência em um pronunciamento para a Nação um período tão cruel da História?</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Talvez possamos esquecer as questões politico-partidárias, mas não podemos esquecer que apologia ao Nazismo é considerada crime no Brasil.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Como estou dedicando as postagens desse mês à importância da leitura, apresento um trecho do livro Baú de Lágrimas:</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<b>"Estou determinada a colocar tudo no papel para aqueles que não sabem ou se recusam a acreditar na verdadeira história do que aconteceu. Não sobraram muitos de nós que conheceram esses tempos horríveis, e devemos passar o conhecimento para aqueles que devem saber da verdadeira história de todos os horrores. Se silenciarmos e não falarmos agora do que aconteceu antes, poderia certamente voltar a acontecer."</b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Difícil escrever algo mais... Reverbera uma dor no peito difícil de traduzir nesse momento...</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzj8TI2XKo4VDShoZiHOY_eZdNFKFgU6C3JwddEKgrkJaAUVuzwxrULvC_Q30rjQgvOrLrnnUTOnps_0rIz_DSe0MQ-bw2LLy9QR4SkdcpxsGfKCaR-uUyA3Q0EuQrVKwb5PUJBEUCOXAr/s1600/Bau+de+lagrimas+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzj8TI2XKo4VDShoZiHOY_eZdNFKFgU6C3JwddEKgrkJaAUVuzwxrULvC_Q30rjQgvOrLrnnUTOnps_0rIz_DSe0MQ-bw2LLy9QR4SkdcpxsGfKCaR-uUyA3Q0EuQrVKwb5PUJBEUCOXAr/s400/Bau+de+lagrimas+%25281%2529.jpg" width="300" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<span style="background-color: white; font-size: 14px;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Baú de lágrimas: o diário secreto do holocausto é um impressionante testemunho narrado por Nonna Bannister, uma mulher russo-americana que viu e sobreviveu a indescritíveis atrocidades quando era jovem. Por meio século, manteve sua história em segredo, enquanto levava uma vida normal e tranquila. Ela trancou todas as suas fotos, documentos, diários e as sombrias lembranças da Segunda Guerra Mundial em um baú. Mas, no final de sua vida, Nonna destrancou esse baú: primeiro para si mesma; em seguida, para seu marido, e depois para o resto do mundo.A história de Nonna é de sofrimento, tortura e morte, mas também de inacreditáveis atos de generosidade, que demonstram o último triunfo da fé e do amor sobre o desespero e as crueldades. Baú de lágrimas reproduz uma tragédia, mas incorpora elementos de perdão, coragem e esperança.</span></span>Mariangela Venashttp://www.blogger.com/profile/11714182352022504721noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6234373911405990364.post-50839519251343450662020-01-14T12:14:00.000-03:002020-01-14T12:14:16.390-03:00Da série: Livros!!!! Leitura!!! Conhecimento! Transformação! Liberdade!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="text-align: start;">A leitura revolucionou minha vida. Foi minha mãe quem me falou sobre a importância de gostar de ler. Na verdade, ela me falou da necessidade dos livros para o enriquecimento da alma: rir, chorar, desejar, amar, odiar, sonhar é uma maneira de entrar em contato</span> com as próprias emoções e praticar o autoconhecimento. Creio que não seja mera coincidência que Livros e Leitura tenham a mesma inicial de LIBERDADE!!!!</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Por um ano repleto de livros, com muitas palavras. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
FELIZ 2020!!!! </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5ULHo-ayzXc3nxjLvm5f7PiW0goVNzMkijk3z6pU2qzcNEC8_oEGD5Nidw_qA_mdnkUQXsNsRA9GT8KK6v9m_eQO3PVh4QPAHx6wfLCfeM8NK0uP9QuAkQqJmJ2ua5oq_LRxBO7gWvRkl/s1600/20200109_101956.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5ULHo-ayzXc3nxjLvm5f7PiW0goVNzMkijk3z6pU2qzcNEC8_oEGD5Nidw_qA_mdnkUQXsNsRA9GT8KK6v9m_eQO3PVh4QPAHx6wfLCfeM8NK0uP9QuAkQqJmJ2ua5oq_LRxBO7gWvRkl/s400/20200109_101956.jpg" width="300" /></a></b></div>
<br />
Fascinante história de uma africana idosa, cega e à beira da morte, que viaja da África para o Brasil em busca do filho perdido há décadas. Ao longo da travessia, ela vai contando sua vida, marcada por mortes, estupros, violência e escravidão. Inserido em um contexto histórico importante na formação do povo brasileiro e narrado de uma maneira original e pungente, na qual os fatos históricos estão imersos no cotidiano e na vida dos personagens. Um Defeito de Cor, de Ana Maria Gonçalves, é um belo romance histórico, de leitura voraz, que prende a atenção do leitor da primeira à última página. Uma saga brasileira que poderia ser comparada ao clássico norte-americano sobre a escravidão, Raízes.<br />
<br />
<br />Mariangela Venashttp://www.blogger.com/profile/11714182352022504721noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6234373911405990364.post-83144935851285460012019-10-16T22:07:00.000-03:002019-10-16T22:07:23.535-03:00Outubro Rosa - Cuide-se bem...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlXDka6nZFoeUC8oZly26hTTR0ObIHEhRIwdyqUQvNNm3yJkCspRwSfJ4uzxVZ76V21Ew73bsoDTIFDhXyfewMFo_giZBWk4GVK7fbxQJsEXQ0S1DCq3Qq8Bs41ORAgzFjxT6MER5e6M0F/s1600/FLOR+ROSA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlXDka6nZFoeUC8oZly26hTTR0ObIHEhRIwdyqUQvNNm3yJkCspRwSfJ4uzxVZ76V21Ew73bsoDTIFDhXyfewMFo_giZBWk4GVK7fbxQJsEXQ0S1DCq3Qq8Bs41ORAgzFjxT6MER5e6M0F/s400/FLOR+ROSA.jpg" width="300" /></a></div>
<div class="field field-name-title field-type-ds field-label-hidden" style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-size: 15px;">
<div class="field-items" style="box-sizing: border-box;">
<div class="field-item even" property="dc:title" style="box-sizing: border-box;">
<h2 style="box-sizing: border-box; color: inherit; font-family: "Open Sans", "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 26px; line-height: 1.1; margin-bottom: 10.5px; margin-top: 0px;">
<br /></h2>
<h2 style="box-sizing: border-box; color: inherit; font-size: 26px; line-height: 1.1; margin-bottom: 10.5px; margin-top: 0px; text-align: center;">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Câncer de mama: vamos falar sobre isso?</span></h2>
<div>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
</div>
</div>
<div class="field field-name-field-descricao-ampla field-type-text-long field-label-hidden" style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-size: 15px; margin-bottom: 5px;">
<div class="field-items" style="box-sizing: border-box;">
<div class="field-item even" style="box-sizing: border-box;">
<div style="box-sizing: border-box;">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Em 2019, a campanha do INCA no Outubro Rosa tem como focos principais a<b> prevenção primária </b>(ações para reduzir os fatores de risco) e a <b>detecção precoce</b>. O objetivo é fortalecer as recomendações do Ministério da Saúde para o rastreamento e o diagnóstico precoce do câncer de mama. A cartilha, já em sua quinta edição, foi um dos materiais produzidos para a campanha.</span></div>
<div style="box-sizing: border-box;">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="box-sizing: border-box;">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Acesse a cartilha produzida pelo INCA clicando na frase abaixo:</span></div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #172938;">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
</div>
</div>
<div class="field field-name-field-links-atuais field-type-file field-label-hidden" style="background-color: white; box-sizing: border-box; margin-bottom: 30px;">
<div class="field-items" style="box-sizing: border-box;">
<div class="field-item even" style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 5px;">
<span class="file" style="box-sizing: border-box;"><div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: #172938;"> </span><a href="https://www.inca.gov.br/sites/ufu.sti.inca.local/files//media/document//cartilha-cancer-de-mama-vamos-falar-sobre-isso2016.pdf" style="background: 0px 0px transparent; box-sizing: border-box; text-decoration-line: none; transition: all 0.1s linear 0s;" title="cartilha-cancer-de-mama-vamos-falar-sobre-isso-2019.pdf" type="application/pdf; length=3503540"><span style="color: magenta;"><b>Câncer de mama: vamos falar sobre isso? (5ª edição revista e atualizada)</b></span></a></span></div>
</span></div>
</div>
</div>
<div class="field field-name-field-links-antigos field-type-file field-label-above" style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: Arial; margin-bottom: 40px;">
<div class="field-label" style="box-sizing: border-box; font-size: 15px;">
<br /></div>
<div class="field-label" style="box-sizing: border-box; font-size: 15px; font-weight: bold;">
<br /></div>
<div class="field-label" style="box-sizing: border-box; font-weight: bold; text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">Fonte: <a href="https://www.inca.gov.br/">https://www.inca.gov.br</a></span></div>
<div class="field-label" style="box-sizing: border-box; color: #172938; font-size: 15px; font-weight: bold;">
</div>
</div>
<br />Mariangela Venashttp://www.blogger.com/profile/11714182352022504721noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6234373911405990364.post-91695302727936584812019-09-30T10:31:00.001-03:002019-09-30T10:31:59.645-03:00Parceria Drogaria Galanti<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNiy9pYHJ7yOHjYXV0QAGVvrJm8UNAUQbO961lml_OT8C7wu9qptEcOpLQ14If5ClIDCa9aKics70L3QXNzqlEF6K0FzehW2_VIct8SF6Ur5SfBmTJCyTYtGMGK5rQCMLfo9q8HoDKY3rO/s1600/mosaico+galanti.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="1280" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNiy9pYHJ7yOHjYXV0QAGVvrJm8UNAUQbO961lml_OT8C7wu9qptEcOpLQ14If5ClIDCa9aKics70L3QXNzqlEF6K0FzehW2_VIct8SF6Ur5SfBmTJCyTYtGMGK5rQCMLfo9q8HoDKY3rO/s400/mosaico+galanti.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;">Setembro Amarelo: Precisamos falar sobre suicídio.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div class="frase fr" id="MTAxMDE" style="box-sizing: border-box; color: #333333; line-height: 1.3; overflow-wrap: break-word; padding: 0px 0px 0px 25px; position: relative; z-index: 0;">
<br /></div>
<div class="frase fr" id="MTAxMDE" style="box-sizing: border-box; color: #333333; line-height: 1.3; overflow-wrap: break-word; padding: 0px 0px 0px 25px; position: relative; z-index: 0;">
<span style="text-align: right;"><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Não é um tema fácil, está cercado de preconceitos, é um Tabu na sociedade. Mas é preciso falar. Aquele que sofre deve ter espaço para dar voz a sua angustia. Quem pensa em suicídio muito provavelmente pensa em matar <b>apenas</b> a dor... Essas pessoas precisam de acolhimento sem julgamento.</span></span></div>
<div class="frase fr" id="MTAxMDE" style="box-sizing: border-box; color: #333333; line-height: 1.3; overflow-wrap: break-word; padding: 0px 0px 0px 25px; position: relative; z-index: 0;">
<span style="text-align: right;"><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;">#politicaspublicasdesaudemental #psicologia #prevencao #cuidado #acolhimento</span></span></div>
<div class="frase fr" id="MTAxMDE" style="box-sizing: border-box; color: #333333; line-height: 1.3; overflow-wrap: break-word; padding: 0px 0px 0px 25px; position: relative; z-index: 0;">
<br /></div>
Mariangela Venashttp://www.blogger.com/profile/11714182352022504721noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6234373911405990364.post-42873300024655556722019-09-21T10:39:00.000-03:002019-09-21T10:40:08.349-03:00O que eu ando fazendo...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7exsMnGIocNGMBwDfmeRcAgew3lq0lP4VPjXZDcVzOoWd7b1jJU8r_3OqFMHXRuM29D-WEy_GnfkqK11rp453rs2LKqpcXbaNnrJoR2v6qsFFPtyWOYmuue_tY0DV_2O4Q9iScaXggvL_/s1600/suicidio+galanti.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7exsMnGIocNGMBwDfmeRcAgew3lq0lP4VPjXZDcVzOoWd7b1jJU8r_3OqFMHXRuM29D-WEy_GnfkqK11rp453rs2LKqpcXbaNnrJoR2v6qsFFPtyWOYmuue_tY0DV_2O4Q9iScaXggvL_/s400/suicidio+galanti.png" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Esse é um tema de grande interesse para mim, leio sobre a morte e o morrer desde os tempos da faculdade. Mais recentemente, tenho estudado sobre as questões que envolvem o suicídio. O que faz uma pessoa querer dar fim a própria vida? Que dor tão lancinante é essa onde tudo perde o sentido?</span><br />
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Vamos falar sobre isso?</span><br />
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Com a preciosa parceria da Drogaria Galanti, no dia 26/09 vou falar sobre o tema, prometo fazê-lo de maneira leve!</span><br />
<span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Até lá!</span>Mariangela Venashttp://www.blogger.com/profile/11714182352022504721noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6234373911405990364.post-86737318208785422192019-09-16T10:10:00.001-03:002019-09-16T10:13:34.836-03:00Vozes Do Silêncio - Carlinhos Brown (Falar Pode Mudar Tudo)<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="270" src="https://www.youtube.com/embed/OxjhqjXIzpE" width="480"></iframe><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">Parceria Libbs e CVV</span></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"Tudo o que dói, só dói até passar."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>Mariangela Venashttp://www.blogger.com/profile/11714182352022504721noreply@blogger.com1